خارپشتی شده‌ام …

که ؛ تیغ هایش …

دنیای امنی برایش ساخته …

اما ؛ حسرت نوازشی عاشقانه …

تا ابد ؛ بر دلش مانده است..!!!

تـو چـه مـیفـهـمـی از روزگـارم ....

از دلـتـنـگـی ام ...

گـاهـی بـه خـدا الـتـمـاس مـیـکـنـم ...

خـوابـت را بـبـیـنـم ...

مـیـفـهـمـی ؟!!

فـــــقــــــط خـــوابــــــت را !!!

نه اینکه زانو زدہ باشم... نه!!!!

فقط تنهایی سنگین است!!

کاش نجابتم را بهانه رفتنت نمیکردی!

تا با دیدن هر هرزه ای به خودم نگویم

اگر مثل این بودم نمیرفت..!! 

فراموش کـردن تـــو هنر میخواهد...

و مـــن ...

بی هنرترین انسان عالمم .....

هنوز هم مرا به جان تو قسم میدهند...

میبینی تنها من نیستم که رفتنت را باور نمیکنم ...

دوست می دارمـش ... امـّـا ...

می تـرسم بـگویــم و بگـویـد : " مرسـی !! "

یــا بگویـد بـه این دلـیـل و آن دلـیـل دوسـتـم نـدارد ...

یــا چـه می دانـم ...

مثـل خیـلیـهـا بگـویـد لیـاقـتـم بـیـشـتـر از این حرفـهاسـت ...

می تـرسـم از اینــکـه

هـرچـیـزی بـگویـد جُـز :

" مــَــن هـم دوسـتت دارم ... "

کم طاقتی عادت آن روزهایت بود…

این روزها برای گرفتن خبری از من عجیب صبور شده ای !!!

دور میشــــــــــــوی...

کوچک و کوچکـتر!

امــــــــا...

بزرگ و بزرگــــــــــــــــتر میشود

جای خالیـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــت در ذهنم!

مـُزَخـرَف می شـَوَمـ

کـه بـَرای ِ دیگـَران قـابِل ِ دَرکـ نیسـتَمــ

حَتّـی عَزیز تـَرین کـَسَـم را اَز خود

مـی رانـَم ....

امّـادر دلـَم آن لحظـه ِ آرزو مـی کُنـَم تـا

بِگـویـَد :

مـی دانـَم دستِ خودِت نیسـت !

"دَرکِت مـی کُنـَم"